Liburuak, lehengusina txikiak eta lehengusu handiak.

Beste egunean nire lehengusina txikia etorri zitzaidan etxera bisita egitera (bera niregana, ni beregana joan beharrean, zein lehengusu alferra...). 10 urte ditu eta irakurtzen du baina ez nik bere adinarekin irakurtzen nuen haina. orain ez dut nire burua irakurle sutsu baten moduan jarri nahi baina egia dela uste dot. Oraingo gazteriak, orokorrean, gutxiago irakurtzen duela iruditzen zait, eta ez niri bakarrik, beste askori ere horrela iruditzen baitzaie.

Gero eta mundu aurreratu eta modernoagoan bizi gara eta gaur umeak liburuekin entretenitu ta dibertitu beharrean, beste hainbat gauza ta tresnekin asetsen dira. generazioz generazio gutxiago irakurtzen da, gure aurretikoak gu baino gehiago irakurtzen zutela, guk geroagokoek baino gehiago irakurri izan dugula beste ziur naiz.

Dena dela, nik bere adinarekin irakurritako liburu bat utzi nion, Roald Dalh-en "Matilda". Banekien pelikula ikusita zuela, baina hala eta guztiz ere irakurtzeko eman nion pelikula baino hobeagoa zela esanez. Pozik hartu zuen liburua eta ni ere poztu ninduen horrek.

Beste liburu bat aholkatzera ere joan nintzaion, euskaraz oraingoan. Ziurrenik nire txikitako libururik gustokoena. Hans Jürgen Press-en Eskubeltz taldearen abenturak. Ze liburu ona, ez dakit zenbat aldiz izango dudan irakurrita... Lehengusinak orduan irakurrita zuela esan zidan. Pozez hunkitu nintzen nire lehengusinak, niri txikitan hainbeste gustatzen zitzaidan liburua irakurrita zuela jakitean. Gainera, pila bat gustatu zitzaiola esan zidan. Pozik sentitu nintzen, nagusi, lehengusu nagusi.

Zuk zeintzuk liburu zenituen gogoko txikitan (edo gaztetxotan)?

El futuro está en el porno

Etorkizuna pornoan dago, ez da nik diodan gauza, baizik eta Marta Belenguer aktoresak izen bereko laburmetraian dioena. Laburmetrai hau Vicente Villanuevarena da, oso ona. Marta, Nacho Vigalondoren 7:35 de la mañana omnisarituan ikusteko aukera izan genuen. Antena 3-ko Aquí no hay quien viva telesailean ere parte hartutakoa da, eta egun Tele 5-eko Camera café-n ikusi dezakegu.

"El futuro está en el porno" laburmetraiean, lagunik ez duen eta bere txakurrarekin bakarrik bizi den emakume bat interpretatzen du. Bere pertsonaia nahiko zoratuta dago, nahiko zorte txarra du eta bere ustez aurreko bizitzan "hija de puta" bat izan zelako da. Berak azaltzen duen bezala, pertsona txarra bihurtu baino lehenago ona zen eta lagunak zituen. Orain berriz..."Yo antes era buena persona, pero ahora ya no. Ahora soy mala... Mala, pero mala, mala..."

Marta Belenguerrek oso lan fina egiten du laburmetrai honetan, aktoresa benetan ona da eta zer esan asko emango duela iruditzen zait. Hemen duzue "El futuro esta en el porno" ikusteko aukera. Gozatu ezazue!

PD: Pelikula pornoei buruzko artikulo ona Aiora Mujikaren blogean duzue. Hemen

Bajo la lluvia (Sotto la pioggia)

Esta lloviento,
Estoy llorando.
Ella me ha dejado
y ahora me estoy mojando.
Mi cara llena esta de lágrimas
mas con la lluvia que me acaricia,
no se distingue cual pena, cual lluvia.
Sin mirar atrás se ha marchado
y bajo la noche oscura me ha dejado.
El corazón roto al suelo se me ha caído
Y la lluvia lo ha llevado .
Ella es la lluvia, quien me la ha robado.
Desnudo y sin corazón me ha dejado
bajo la lluvia, soledad y oscuridad que me esta torturando.

L'Appuntamento (hitzordua)

Ho sbagliato tante volte ormai che lo so già

che oggi quasi certamente

sto sbagliando su di te ma una volta in più

che cosa può cambiare nella vita mia...

accettare questo strano appuntamento

è stata una pazzia!

Sono triste tra la gente

che mi sta passando accanto

ma la nostalgia di rivedere te

è forte più del pianto:

Questo sole accende sul mio

volto un segno di speranza.

Sto aspettando quando ad un tratto ti vedrò

spuntare in lontananza!

Amore, fai presto, io non resisto...

se tu non arrivi non esisto

non esisto,

non esisto...

È cambiato il tempo e sta piovendo

ma resto ad aspettare.

Non m'importa cosa il mondo può pensare

io non me ne voglio andare.

Io mi guardo dentro e mi domando

ma non sento niente;

sono solo un resto di speranza

perduta tra la gente.

Amore è già tardi

e non resisto...

se tu non arrivi non esisto

non esisto,

non esisto...

Abesti honek beti ekartzen dit gogora Erromako Trastevere auzotik eta Tiber ibaiondotik egindako paseo eta ibilaldiak. Ai nire Erroma maitea, tu sei la più bella città del mondo.

Ornela Vanoni - L'Appuntamento

Nagusitan Woody Allen izan nahi dut

Orain aste pare bat edo telebistan Woody Allen-en filme bat jarri zuten, ez nahiz gogoratzen izenburuaz. kontua da ez nuela hasieratik harrapatu eta ez nuela denbora larregirik pelikula bat ikusteko, azterketetan baineukan burua... Ikusi nuen zati hura ez zitzaidan askorik gustatu, ez zidan graziarik egin. Lehenengo aldia zen, edo agian bigarrena, Allen-en filme bat (zati bat) ikusten nuena.

Asteburu honetan aldiz, nire herriko zineman bere azken filma proiektatu dute, Match Point. Joateko gogoa eukita, norekin joan aurkitu berehala aurkitu nuen. Entzuna nuen nahiko ona zela eta nire kabuz konprobatu nahi nuen. Scarlett Johansson aktoresak erakarri ninduen filma ikustera hasieran baina gero maisu honen filme bat ikustea interesgarria litzatekela bururatu zitzaidan. Burutazio paregabea izan nuena. Zinematik emozionatuta irten ginen, historia, tentsioa, musika, plano motak... harrigarriak zirela eta. Orain zinema munduko back stage-a pixka bat ezagutzen dugunez ikasi ditugun gauzak eta filmean ikusi genituen gauzekin liluratuta

geunden.

Harrigarria da ikustea Woody Allen-ek nola lortzen duen tentsioa azken segundurarte mantentzea. Musika ikaragarri ona, operako kantuak, guztia musika klasikoa, eta momentu bakoitzarekin perfektuki lotua.

Goi mailako klasera igotzen den gazte baten istorioa kontatzen du filmeak. Bi emakumeren artean dago eta zer egin ez dakiela konponbide larri bat bilatzen dio arazoari. Britainia Haundian kokatzen da istorio honen mamia, Londresen hain zuzen ere. Partehartzen duten aktoreak ere ingelesak dira Scarlett Johansson New York-tarra izan ezik. Errepartoa ezin hobea da, Jonathan Rhys Meyer (Bend it like Beckham, Alexander, Mission Impossible III), Matthew Goode (Al sur de Granada, Imagine me & You), Emily Mortimer (The Pink Panter, Scream 3), Scarlett Johansson (Lost in Translation, Ghost world, Girl with a Pearl Earring), Brian Cox (Braveheart, Troy, The Bourne Identity), Penelope Wilton (Iris, Calendar Girls, Pride & Prejudice).

Izugarri gustatu zait maisu honen pelikula berria eta nik ere nagusitan horrelako filme onak egin nahi ditut, ikustea gomendatzen dizuet.

HODEIERTZERANTZ

Ura, lurra eta aireak bat egiten zuten tokian nengoen ni.

Haizea.

Haizea sentitzen nuen nire aurpegian kili-kiliak egiten.

Egun hartan haizea indartsu zebilen, nire gorputza bultzatzen zuen.

Negu amaierako iparreko haizeak kresalaren usaina barneratzen zuen nire sudurretik.

Besoak ireki nituen, hegan egin nahi nuen, zerua eta itsasoa elkartzen ziren tokirantz hegan egin.

Hodeiertzerantz.

Ezinezkoa zitzaidan ordea, ezin nuen mundu hau hain arin utzi, bizitza bizitzen hasia besterik ez nintzen.

Sakon arnastu nuen, freskotasunak arima garbitu zidan eta burua murgilduta nuen iluntasunean argi bat piztu zen.

Momentu horretan, une horretan aukeratu nuen zuria eta ez beltza.

Argitasuna, eta ez itzala edo iluntasuna.

Hasiera eta ez amaiera.

Bizia aukeratu nuen,

ez heriotza.

Animalien hizkuntza anizkoiztasunari buruz

Animalia asko dira gai, ikuspuntu biologikotik ikusita, beren espeziekideekin eredu entzungarrien bidez komunikatzeko. Gizakiaren kasuan bakarrik biltzen dira eredu entzungarri horiek hizkuntzetan nire irakasle baten ustetan.

Honen arabera beraz, artiko eta antartidako baleak hizkuntza berean komunikatezen dira. Baina, nola jakin dezakegu hau horrela dela benetan? Bere arabera aldaketa biologikorik ez dagoen bitartean, animalia-taldeetan, soinu entzungarriaren bidezko komunikazioa berdina dela iruditzen zaigu. Nik hori da azpimarratu nahi gurako nukeena, "iruditzen zaigu" hori, hain zuzen ere. Zeren eta, beharbada, gu gara edo gure belarriak dira beraien arteko komunikazioan leku bateko eta besteko animalien arteko hizkuntzan aldaketarik somatzen ez dugunak.

Seguraski animalien ikuspuntutik gizaki guztiok berdin antzera hitzegiten dugu, ateratzen ditugun soinuak nahiko antzekoak dira eta beraientzat. Batzuek esango dute txakurrek, adibidez, hizkuntza batzuk soilik ulertzen dituztela, hau da, euskeraz hitz egin baldin badiozu beti ulertu egingo dizula, ez aldiz txino batek esango diona.

Ez dakit. Zuek zer uste duzue? Espezie bereko animaliek hizkuntza berdinak ala desberdinak dituzte beraien artean?

Estreinua

Aurreko mezu baten irakurrri ahal zen moduan 2005eko abenduaren 28 an eta urtarrileko lehenendo astean klaserako laburmetrai bat grabatu genuen. Ikusgai dago jada interneten. Izenburua Delayed: segundu bakar batek bizitza alda dezake. proiektu honi esker jaio zen harribolas films gure produktora.

Hemendik laburmetraian parte hartu zuten guztiei eskerrak eman nahi dizkiet proiektu hau aurrera eramaten lagundu izanagatik. Betidanik nahi izan dut mundu honetan lan egin eta aurten nire amets hori bete ahal izan dut. Emaitza beharbada ez da izan perfektua, baina, mundu honetan gauza gitxi daude perfektuak direnak eta are gutxiago lehenengo aldiz egiten ditugun gauzak. Duela urte bat batxilerreko bigarren mailan murgilduta geundela matxalen eta biok, azterketa garaian laburmetrai bat egitea bururatu zitzaigun, (agian azterketak ahaztu eta beste zerbaitetan entretenitzeko ideia zoro bat besterik etzen baina kontua da beti nahi izan dudala horrelako zerbait egin).

Orain laburmetraiak egiteari gustua hartu diot eta beste batean lanean hasi gara, eta hau bukatzerakoan ere beste baten argumentua pentsatua dut. Hau gurpil zoroa! ea kazetaritza amaitzean Ikusentzunera sartzen uzten didaten...

Gauzak horrela, hemen uzten dizuet laburmetraia ikusteko linka. Gozatu ezazue!!

PD: Xixiliwood taldeak 3 puntutik 3 atera ditu, jeje ;-)

Udabarria

Negua hotza izaten da oso, aurtengoa behintzat horrelakoa tokatu zaigu, oso hotza alegia. Udaberria heltzeko gogoak sartu zaizkit orain denbora idatzi nuen olerki hau berrirakurtzean nire gauzen artean. ea zuei ere nik udabarria heltzeko dudan gogo bera sortzen dizuen.

Udabarria
dago hurbiltzen,
badator berehala

lorazko mantu bezala

Txoriak kantari,
Alaitzen,
eguzkiak urtetean,

egun polita itzartzean.

Edurra,
beroaz urtzean,
mendian behera jaisten da
ezti moduan.
Udabarriko frutuak hazten dagoz,

landa eder eta mendietan.

Bihotzera poza,
maitasuna hemen
berpiztu da eta

berriro udabarrian.

Logotipoa, porque yo lo valgo!

Merezi duen edozein markak bezala nik ere nire logotipoa dut. Badakit, ez da oso normala pertsona batengan, baina zer gara ba? Merkatua den mundu honetan marka hutsak gara, batzuk besteak baino famatuagoak, beste batzuk erabilgarriagoak, politagoak, itsusiagoak, adimentsuagoak, baina azken finean marka hutsak, produktuak (eta batzuk gainera produktu hutsak, akatsadunak).

Uste dut pixka bat bai identifikatzen nauela marrazki honek (gogorazlea ;-) ):