Polaroid

Asko gustatzen zaizkit polaroid argazki makinak, orain urte batzuk bat izan nuen, ez nuen askorik erabili, ordea.
Argazki hau ez da polaroid bat, nahiko igarten da...

RUBIK kuboa

Gaur ere, ohiko blogen ronda edo blogosferatik paseiatzen nenbilela, sarritan irakurtzen dudan Nagoreren blogean El efecto Rubik ( y el poder del color rojo) laburmetraia ikusi ahal izan dut. Ez da izan ikusi dudan laburmetrairik onena baina tira, gustatu zait.

Interesgarria kolore gorriaren kontu guzti hori, baina gaiz aldatuz, gazteagoa nintzenean izaten nuen (eta inoiz konpontzea lortu ez dudan) rubik buruhauskarria etorri zait gogora. Zenbat aldiz ahaleginduko nintzen buruhauste hori egiten... batek daki.

Zuetako inork lortu al du inoiz Rubik-a osotzea?
(eta ez du balio peganitak tokiz aldatzeak, jeje)

Kartelak

Sarritan, guztiok bezala, kartel bitxi batzuekin topo egiten dut nire egunerokotasunean. Beti nago argazkiren bat ateratzeko baina pasadaz ikusten ditudalako edo kamararik hurre ez dudalako ez dizkiet argazkirik ateratzen. Larunbatekoa, aldiz, aparteko kasua izan zen eta Gernikako Trinkete Antitxoko-ko komunetan honako argazki hau ateratzeko aukera izan nuen:

Kuriosoa eta barregarria kartela, noizean behin joango naiz aurkitzen ditudan beste kartel batzuk jartzen.

Zein da aurkitu duzuen bitxiena?

To the lighthouse

Farorantz, farorantz...










Eta ez naiz Virginia Woolf-en liburuaz ari.

Lau teilatu

Duda barik, garai guztietako Euskal Herriko kanturik onena.

Udalekuak (betiko izango balira)

Txikitan, ume gehienak bezala, udalekuetara joandako umea nauzue. Lagun berriak egindakoa, ezkutuan nesken logelara joandakoa, piztinan hondokarriak egin dituena eta baita jaso dituena, gauerdian monitoreak altza arazi zuten horietariko bat ere, “diskotekan” taldeko neskaren batekin lentoak dantzatutakoa ere...guztiak bezala. Eta hor egoten ziren, gu zaintzen, entretenitzen, irakasten...monitoreak, ze ondo pasatzen genuen beraiekin, eta beraiek gurekin, nolako buruko-minak ematen genien... A ze nostalgia!
Orain urteak irakurri nuen Uda betiko balitz, Xabier Mendiguren-en liburuaz gogoratu naiz. Mutil batek udalekuetan dituen gora-beherak kontatzen dituen pozez betetako liburua da. Mutilak 12, 14 eta 16 urte dituela udalekuan dituen esperientziak kontatzen ditu, batez ere lagun eta familiari bidaltzen dizkion gutunei esker. 12 urterekin udalekuetara lehen aldiz doan umearen esperientzia kontatzen du, 14 urterekin, udalekuetan maitemintzen eta bihurrikeriak egiten diren etapa eta azkenik, 16 urterekin kontrako papera betetzen duenaren ikuspuntutik, begiralearena hain zuzen ere.

Asteburu honetan, pasa den urtean bezala, aterpetxe batera joan gara monitoritza ikastarotik. Atxondora eta besteetan bezala oso ondo pasatu dut (parte handi batean Ondarruku zan beste taldigatzik ta baitte bi hizlarixekaitzik). Asteburua joan eta gero, ikastaroa amaitzeko bloke bat gutxiago geratzen dela gogora etortzen zait, laster ni izango naizela umeekin (eta beraiek nirekin) ondo pasatuko duen begiralea, eta baita buruko min piloa izango duena.

Eta badakizue zer? Guzti hori, beste aldetik baldin bada ere, berriro bizitzeko irrikaz nago. Behinik behin, aste-bukaera honetan herriko ludotekan praktikakegiten hasiko naiz, ea zer moduz doakidan...

Eros

Argazkian, ni ateratzen naiz Londreseko metroan Eros filmearen kartelarekin. Bai, horrelako argazkiak atera genituen, nola uste duzue 1000 argazki baino gehiago atera genituela bestela?

Filmea 3 laburmetraiz osatua dago eta hirurak erotismoari buruzkoak edo hau iradokitzeari buruzkoak dira. Lehenengoa "Il filo pericoloso delle cose" Michelangelo Antonioni maisuarena, bigarrena "Equilibrium" Steven Soderbergh-ena eta azkena, askorentzat hiruretatik onena (niretzat ere), Wong Kar-Wai-ren "The Hand".

Hiru laburmetraiak lotzen dituen abestia Caetano Veloso-ren Michelangelo Antonioni abestia da, ea gustuko duzuen...

Powered by Castpost